رفت واسه ثبت نام اعزام به جبهه.
گفتند سن‌ات قانونی نیست.
شناسنامه‌اش را دست‌کاری کرد.
گفتند رضایت‌نامه از پدر .
رفت دست به دامن یک حمال شد که پای رضایت‌نامه را انگشت بزند.
بیست تومان هم برایش خرج برداشت.
بعدها فکر می‌کرد چرا خودش زیر رضایت‌نامه را
انگشت نزده بود !
سرباز که بود، دو ماه
صبح ها تاظهر آب نمی خورد.
نماز نخوانده هم نمی خوابید.
می خواست یادش نرود که دوماه پیش یک شب نمازش قضا شده بود.
شهید حسن باقری(غلامحسین افشردی)
یک دختر جوان ایستاده بود جلوی مغازه ، رویش را سفت گرفته بود.
این پا و آن پا می کرد ، انگار منتظر کسی بود.
یه ماشین اومد . چند بار بوق زد، چراغ داد،ماشین را جلو وعقب کرد.
جثه‌اش خیلی کوچک بود.
اوایل که توی سنگر می‌خوابید، بعضی شب‌ها توی خواب
می‌گفت:
«مامانی، آب - مامانی، آب» ؛
بچه‌ها می‌خندیدند و یک لیوان آب بهش می‌دادند .
صبح که بیدار می‌شد و بچه‌ها جریان را می‌گفتند ، انکار می‌کرد.
الاغمان را برداشتم بردم بیابان تا برای زمستان گوسفندانمان علف جمع کنم.
فرصت خوبی
بود. حداقل تا شب کسی منتظر من نبود.
الاغ خودش راه خانه را بلد بود. رهایش کردم و
رفتم جبهه.
نمی‌دانم آن سال زمستان، گوسفندها چه می‌خوردند؟
پدرش اجازه نمی‌داد بره جبهه.
یک روز آمد و گفت: پدر جان! می‌خواهیم با چند تا از بچه‌ها بریم دیدن یک مجروح جنگی.
