تا کی منتظر "من" می مانی؟!

هوالکافی :

و باز جمعه و دلتنگی و دوباره ز نو
شروع میشود آقا ، هفته ای از نو

بنفسی انت

هوالکافی :

بنفسی انت
یا ارباب خوبم

دنیا ب فدایت

هوالکافی :

عصر یک جمعه دلگیر
شدم دل نگرانت
پسر فاطمه(س)
دنیا ب فدایت

حی علی العزا

دیده گریان شود آقا

ز غم دوری تو

قلبمان خون شود آقا

ز غم دوری تو

تا به کی دل ببری و

رخ خود را ننمایی تو عیان
یوسف زهرا(س)

به فدایت همه عالم

همه آدم

همه جن و ملک...

ماه عزای پدرت نیز رسید

آجرک الله

عزیز دو جهان

قبله عالم

غم بخور

هوالکافی:

یوسف گمگشته هم

نامد به کنعان

غم بخور...

ای یوسف گمگشته کجایی؟

هوالکافی:

سالها میگذرد

فاجعه ها می آید

انتظار فرج از لطف تو دارم یاحق

جمعه های دلتنگی

هوالکافی :

جمعه را دلتنگی معنا کردم
و ندانستم
باید "تو" یی باشد
تا "دلی" قرار داشته باشد
وقتی نیستی
دلی وجود ندارد
که قرار داشته باشد

دلتنگ غروب جمعه ها

هوالکافی :

میشود آنقدر

درگیر روزمره شد

که حتی

دلتنگی غروب جمعه را هم

از یاد برد