سلام همیشه ریسه زرورق های طلایی و خش خش هم آوایشان بوده است با چشمک زدن های به نوبه مهتابی های رنگارنگ... با صدای کل و هل و دست و هزاران گل محمدی نسب... با زمزمه یابن الحسن..با آن بیا بیای غریب و پربغض... همه اش مباهات ماست به بودن زیر تابش های از پشت ابر او... ولی امسال بگذار جوری دیگری هم باشد این میان... مثلا کنج
مسجد گنبد فیروزش بنشینی..هی شیرینی تعارف شده ی نذری برداری..هی صلوات
حواله قد و بالایش کنی و لابلای انگشتانت معرفتش را ورق بزنی... امسال با کتابی از مهدی(علیه السلام) شعبان را به منزل نیمه اش برسان... دعوتید به هفت کتاب مهدوی