یا حبیب الباکین :
چایی روضه تو
بال و پرم بخشیده
.
چه خود ساخته هایی که مرا سوخت ، و چه سوختن هایی که مرا ساخت
ای خدای من ، مرا فهمی عطا کن ، که از سوختنم
ساخته ای آباد از من بجا ماند . . .
چایی روضه ی ارباب،
زمین گیرم کرد...
.....
حسین جان
من برایت
چای میریزم
تو گناهانم را بریز...
...