امان از دوری

هوالکافی :

فصل ها

خیلی هم متفاوت نیستند

وقتی تو نیستی

به خودت کاش بیایی

جهت دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد
نگهم خواب ندارد
قلمم گوشه ی دفتر
غزل ناب ندارد
همه گویند به انگشت اشاره
مگر این عاشق دیوانه دلسوخته ارباب ندارد ؟
تو کجایی ؟
شده ام باز هوایی
چه شود جمعه ی این هفته بیایی ؟
به جمالت… به جلالت… دل ما را بربایی… :(

اللهم عجل الولیک الفرج

و اما
جواب امام زمان:

تو خودت!
مدعی دوستی و مهر شدیدی که به هر شعر جدیدی،
ز هجران و غمم ناله سرایی ، تو کجایی؟
تو که یک عمر سرودی «تو کجایی؟» تو کجایی؟

چه کسی قلب تو را سوی خدای تو کشانده؟
چه کسی در پی هر غصه ی تو اشک چکانده؟
چه خطرها به دعایم ز کنار تو گذر کرد
چه زمان ها که تو غافل شدی و یار به قلب تو نظر کرد...
و تو با چشم و دل بسته فقط گفتی...
تو کجایی!؟ و ای کاش بیایی!
هر زمان خواهش دل با نظر یار یکی بود، تو بودی...
هر زمان بود تفاوت ، تو رفتی ، تو نماندی!
خواهش نفس شده یار و خدایت …
و همین است که تاثیر نبخشند به دعایت …
و به آفاق نبردند صدایت…
و غریب است امامت!
من که هستم ،
تو کجایی؟
تو خودت کاش بیایی
به خودت کاش بیایی...

یک عمر دیگر هم

هوالکافی :

شاید روزی

روی سنگ قبرم نوشتند

یک عمر دیگر هم بدون تو گذشت

دل است دیگر

هوالکافی :

دل است دیگر ؛
به طپش افتاده
که چگونه روزت را
تبریک گوید
یابن الحسن(عج)

منتقم کجایی ؟!

هوالکافی :

در هوای روضه ات

میرسیم به روشنایی

یه صدای آشنایی

میگه منتقم کجایی ؟!

راهزنان طریق حق

هوالکافی :

خوف فرزند شک است
و شک زائیده ی شرک
و این سه ، خوف و شک و شرک ، راهزنان طریق حقند
که اگر با مرگ انس نگیری ، خوف ، راه تو را خواهد زد
و امام را در صحرای بلا رها خواهی کرد.

شهید سید مرتضی آوینی (رض)

بی جهت نیست

هوالکافی :

بی جهت نیست ک من لایق دیدار نیم
هر کسی را تاب دیدار سر زلف تو نیست

شاید

هوالکافی :

شاید

سهم من

از تو

بی قراری بود

فقط