تعلق؟!

با عشقم رفتیم کوه؛

لبه پرتگاه پاش سر خورد.

دستاشو گرفتم که نیفته پایین ،‌اما یاد این جمله افتادم که :

فهم

حال میفهمم که چرا کسی مــجــنــــــون را نفهمید ؛

عشق

عشق ؛

فقط با وجود تو معنا میگیرد ،

و این را در نبودت فهمیدم...

آینه

در نبودت ؛‌

کارم به جایی رسید که مقابل آینه ،

تارهای سفید مویم را شماره میکنم.

کابوس

دنیا دنیای وارونگی ست؛

آرزوهای بعضی ،‌کابوس زندگی دیگریست...

فراموشی

خدایا ...

قلبم فقط جای توست

         اما

فقط بعضی وقتها ، دچار فراموشی میشوم

سقوط...

بعد دعوای ان شب کبوترها...

کبوتر خانم میخواست از این طرف باغچه به طرف دیگر برود  

گربه دستش را می گیریدو می گوید:

 "افتخار همراهی می دهید...!"